„Stawajcie się coraz doskonalszymi!”. To przesłanie, nieco ukryte wśród katastroficznych wizji przyszłości, opisanych przez św. Łukasza, wydaje się najistotniejsze w dzisiejszej Liturgii Słowa i to ono powinno zagościć w naszych sercach, jako program na początku kolejnego Adwentu, który jest szansą, by „stawać się doskonalszymi”, czyli świętymi. Ewangelia mówi do nas dzisiaj wyraźnie o przyszłości, która może okazać się tragiczna dla każdego, kto zlekceważy Boże ostrzeżenia i obietnice. Tych jednak, którzy ufają Panu, nie trwożą katastroficzne wizje przyszłości, od których „ludzie mdleć będą ze strachu”. Nie o to przecież chodzi autorowi Ewangelii, żeby przestraszyć swoich słuchaczy i czytelników. Chodzi o obudzenie postawy czuwania i gotowości, której my chcemy uczyć się przez cały okres Adwentu, a może czasem i przez całe życie. Istota sprawy polega na tym, żebyśmy stawali się ludźmi „adwentowymi”, czyli czuwającymi, zawsze gotowymi na przyjście Pana. Św. Łukasz mówi wprost, co jest wyrazem braku czuwania nad sobą. Dzieje się tak wtedy, gdy nasze serca są „ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych”. Innymi słowy, gdy jesteśmy zbytnio skoncentrowani na sprawach życia doczesnego i poddajemy się bezmyślnym przyjemnościom, które nas do Boga nie zbliżają, lecz oddalają. Grozi wówczas niebezpieczeństwo, że będziemy zaskoczeni Dniem Pańskim, który przyjdzie „znienacka jak potrzask” i zastanie nas nieprzygotowanymi. Stąd, pełne troski, Jezusowe ostrzeżenie: „Uważajcie na siebie!”.
Niech każde eucharystyczne spotkanie z przychodzącym do nas Panem, będzie świętowaniem Jego obecności i ożywia naszą wiarę. Niech każda Eucharystia, będzie okazją do tego, by „nabierać ducha i podnosić głowy, bo zbliża się nasze odkupienie”. Pan przychodzi do nas stale.
Wasz Proboszcz O. Andrzej Mikołajczyk O.Carm
I Niedziela Adwentu 29.11.2015
