Droga wiary prowadzi w nieznane, prowadzi na bardzo trudny szczyt spotkania z samym Bogiem, szczyt przemienienia. Wygodniej było pozostać na dole, nie iść na tę górę, albo spać sobie spokojnie, gdy Jezus się przemienił. Na pewno mniej wysiłku wymagało rozbicie namiotów, potem spokojne zejście i zachowywanie milczenia, o tym, co się stało, nawet po Jego Śmierci i Zmartwychwstaniu. Jednak uczniowie postąpili inaczej i zyskali pewność, że skoro Jezus jest Synem Bożym, a oni Jego przyjaciółmi, to także są kochani przez Ojca i mają miejsce po Bożej prawicy.
Pokonanie wewnętrznych trudności na drodze doskonalenia wiary jest uzależnione od odwagi. Gdy tej cnoty zabraknie, czeka człowieka nieunikniona klęska.
Wasz proboszcz O. Andrzej Mikołajczyk O. Carm.
2 niedziela wielkiego postu rok A 8.03.2020
