Kościół przytaczając w okresie Wielkiego Postu przedziwną historię Piotra, Jana i Jakuba z góry Tabor, chce nam zwrócić uwagę na finał naszego życia czyli na nasze przemienienie.
Warunkiem naszego ostatecznego przemienienia jest świadomy i ciągły wysiłek w kierunku miłości. Ciągłe dążenie do miłości, ciągłe do niej dojrzewanie, ciągłe nawracanie ze szlaków, które do niej nie prowadzą, to właśnie znaczy być chrześcijaninem, być świadkiem, być światłością dla świata i solą dla ziemi, która jest areną osobliwego ścierania się miłości z mrokami, które spowodowane są jej brakiem.
A więc ciągłe nawracanie się, otwieranie swej duszy na działanie Bożej miłości, odżegnywanie się od zła, ciągła przemiana naszego ja, to jedyna droga do naszej góry Tabor, na którą prowadzą wszystkie ścieżki naszego życia.
Okres Wielkiego Postu jest kolejnym darem Bożej miłości. Jest ręką Boga wyciągniętą w naszym kierunku. Jest jeszcze jednym zaproszeniem do podjęcia kroków, prowadzących ku górze Tabor.
Wasz proboszcz O. Andrzej Mikołajczyk O. Carm.
2 niedziela wielkiego postu rok B 28.02.2021
