Wchodząc do wnętrza kościoła św.Anny doznajemy wrażenia wielobarwności. Składają się nań zarówno malowidła ścienne jak również kolorowe witraże. Polichromia pod względem stylistyki reprezentuje typ malarstwa realistycznego z przełomu trzydziestych, czterdziestych lat naszego stulecia. Pod względem proweniencji bliższa jest kręgom słowackim. Przeważają w niej motywy figuralne, składające się na sceny ilustrujące Biblię, wyobrażające świętych i aniołów. Na lewej ścianie nad oknami w trójlistnych plakietach widzimy święte kobiety: Elżbietę Węgierską, Marię Magdalenę i św. Teresę od Dzieciątka Jezus. Po lewej zaś ścianę zajmują święci: Szymon Stock, Franciszek i Stanisław Kostka. Natomiast sklepienie nawy głównej wypełniają grupy postaciowe odmalowane w czterolistnych obrysach: św.Cecylia, Najświętsza Maryja Panna z Dzieciątkiem trzymająca różaniec, św.Rodzina oraz św. Jan Chrzciciel z Chrystusem w młodym wieku.
Sklepienie na skrzyżowaniu transeptu z korpusem zdobią grupy tematyczne: Zwiastowanie, Maryja i Józef wędrują przez pustynię, Chrystus z Matką,Maria w niebiosach pośród Trójcy św. i aniołów. Na łuku tęczowym czytamy słowa stylizowanego napisu, odnoszące się do Zbawiciela: „Ego sum via, veritas et vita”. Do tego wzorem starochrześcijańskim przedstawiono przy samym sklepieniu Baranka Eucharystycznego.W transepcie, tuż przy obszernym oknie artysta umieścił dwie stojące postacie aniołów z banderolami, ma których czytamy: „Bożske Srdce Jeżisovo”, z drugiej strony okna:”smiluj sa nad nami!”. W prawym zaś skrzydle nawy poprzecznej, w analogicznej oprawie plastycznej: „Kralovna pokoju”, „smiluj sa nad nami”.
W prezbiterium dwie rozbudowane sceny: Ofiarowanie Jezusa w świątyni i Zmartwychwstanie. Polichromia była częściowo rekonstruowana po II wojnie światowej. Ostatnią odnowę prowadził Czesław Preiss w 1974 r.
