W zbiorach parafialnych znajduje się piękna osiemnastowieczna monstrancja. Górne jej partie zajął spłaszczony baldachim, pod którym złotnik umieścił przedstawienie Boga Ojca w obłoku. Pod środkowym reservaculum, przeznaczonym na Eucharystię, znalazło się wyobrażenie Ducha św. w postaci gołębicy. Złotniczy Bóg Ojciec i Duch św. w połączeniu z żywym Ciałem Chrystusa ilustrują ideową jedność Trójcy św. Bogactwo formy monstrancji osiągnięte jest przez obecność gęsto zestawionych, wklęsłych i wypukłych promieni splecionych motywami chrząstkowo – małżowinowymi i wolutowymi. Gdzieniegdzie dopatrzyć się można rozrzuconych drobnych kiści gronowych. Nóżkę monstrancji tworzy znacznie uwypuklona stopa, bogata w roślinnopodobne trybowania, przechodząca w zwężenie zaopatrzone w nodus, spięty jakby dwoma wolutami. Ten wyrób złotniczy jest dobrym reprezentantem rokokowego zdobnictwa, w którym pomimo przepychu dostrzec łatwo: wyczucie modelunku, płynność linii, staranność wykonania detali i ekspresyjną formę połączoną z ideowym przesłaniem.
Drugim ciekawym obiektem rzemiosła złotniczego jest relikwiarz, przyjmujący postać monstrancji, na okrągłej stopie z nodusem. Posiada promienistą glorię ozdobioną motywem, wykonanej w metalu draperii, zamkniętej u góry baldachimem.
