Źródło

Pan Jezus zmęczony drogą usiadł sobie obok studni zwanej Jakubową. Było gorąco, według czasu obliczanego wtedy w Ziemi Świętej – południe– godzina szósta dnia. Wówczas nadeszła kobieta z Samarii , aby zaczerpnąć wody. Uczniowie udali się do miasta , aby zakupić żywności. Oto rozpoczął się wspaniały dialog wyjaśniający wiele rzeczy. Woda w upalne dni – to skarb, a nawet o każdej porze roku i dnia jest o­na nieodzowna do życia. Rozmowę zaczyna nauczyciel : daj mi pić ! Zaskoczona prośbą – bo uważany za Żyda prosi o wodę nie lubianą Samarytankę wdaje się w dalszy dialog. Następna wypowiedź Pana Jezusa zaskakuje jeszcze głębiej : O gdybyś ty wiedziała, kim jest Ten, który prosi cię o wodę, gdybyś znała dar Boży – prosiłabyś Go, a dałby ci wody żywej…ze źródła tryskającego ku życiu wiecznemu.

Chrystus Samarytance i każdemu z nas wskazuje samego siebie – Źródło wody żywej, tryskające ku życiu wiecznemu. Dar wody niezwykłej jest w zasięgu ludzkich rąk. Boska woda – to przecież łaska – dar nadprzyrodzony. Niemal każdego dnia klękam do pacierza , rano i wieczorem, w pokorze i szczerości serca rozmawiam, prowadzę dialog z Dawcą tej wody czekającym na mnie u źródła, na drodze, którą pokonuję, idę każdego dnia. Studnia dla mnie jest ten dom Boży każda Msza św. w sposób pełny przeżywana, z przyjęciem Komunii św. , każda nauka rekolekcyjna teraz w dni Wielkiego Postu szczególnie, każde podejście do stopni konfesjonału. Dostąpić daru wody żywej – to znaczy przyjść do źródła, rozmawiać i Dawcą, prosić o udzielenie tego daru.

Pragnienia ludzkie są przedziwne. Nie sposób wymienić je w tym krótkim słowie. Inne w sercu dziecka, w sercu dorastającej młodzieży, dorabiających się chleba rodziców , czy spracowanego starczego człowieka. Ale ta woda żywa jednako jest potrzebna dla każdego i o każdej porze ziemskiego pielgrzymowania. Kto będzie pil tę wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, stanie się źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu !

Zakończę niemieckim przysłowiem : woda może istnieć bez ryby, ale ryba bez wody nie pożyje. Prawdziwy smak wody często rozpoznaje się na pustyni. Niech więc nie brakuje nam odwagi by podejść do studni wody Żywej – uklęknąć, złożyć ręce i czerpać w obfitości.

Wasz Proboszcz O. Andrzej Mikołajczyk O.Carm

3 niedziela Wielkiego Postu – rok A 19.03.2017

01_Chyżne