Ewangelia dzisiejsza mówi, że błogosławieni to: ubodzy w duchu, którzy płaczą, cisi, miłosierni, czystego serca, którzy wprowadzają pokój, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości…
Należało by zapytać: a do której z tych grup ludzi, mógłbym się zaliczyć ja? Czy nie jestem przypadkiem zbytnio bogaty i zapatrzony tylko w siebie, albo zarozumiały, niesprawiedliwy, obojętny i niemiłosierny? A może całe moje życie to jedna wielka walka i wojna z innymi? Czy to raczej nie ja urągam, nie ja prześladuję, nie ja podjudzam, kłamię, kopię dołki, myślę tylko o sobie i swoich interesach, szukam tylko swojej sprawiedliwości i swojej wygody, swojego dobra, a w końcu tylko siebie… a wtedy moją nagrodą będzie ….. PUSTKA, SAMOTNOŚĆ, OPUSZCZENIE. Nie widziałem innych, byłem zapatrzony w siebie i … przez wieczność będę tylko sam ze sobą …. niepocieszony, nienasycony, odrzucony, smutny, opuszczony … zdany wyłącznie na siebie, oglądający tylko siebie, bo stale tylko o sobie myślałem i dla siebie żyłem! Jeszcze jest czas na zmianę, jeszcze mogę zmienić swoje życie, jeszcze mogę zobaczyć innych i przestać żyć tylko dla siebie. Nasze czasy potrzebują wielkich ludzi i jeszcze większych chrześcijan. Ludzi modlitwy i czynu, którzy znajdą się w pierwszym szeregu. Jakiej jednak trzeba siły ducha, by ubogi wziął górę nad bogaczami? Jakiej trzeba siły ducha, by cichy i skromny człek stanął na czele tłumów? Jakiej trzeba siły ducha, by niesprawiedliwość nie stała się miarą „sprawiedliwości”? Jakiej trzeba siły ducha, by miłosierdzie nie było słabością? Jakiej trzeba siły ducha, by czystość serca ku Bogu wiodąc, nie oderwała od ziemi? Jakiej trzeba siły ducha, by o pokój nie walczyć, lecz być pokojem? Jakiej trzeba siły ducha, by męczennik nie stał się kombatantem?…
Wielkiej trzeba siły ducha. Ale nic to. Chrystus, który stał się dla nas mądrością od Boga, i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem – On jest siłą naszego ducha.
Wasz Proboszcz O. Andrzej Mikołajczyk O.Carm
4 niedziela zwykła rok A 29.01.2017
